Το “πόδι του αθλητή” είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα δερματολογικά προβλήματα. Είναι μια μορφή επιφανειακής μυκητιασικής λοίμωξης του δέρματος, που προκαλείται κυρίως, από δερματόφυτα ή άλλους μικροσκοπικούς μύκητες, που κατοικούν στα νεκρά στρώματα του δέρματος και τρέφονται από αυτά.
Η μυκητίαση των πελμάτων και των μεσοδακτυλιων πτυχών, παρουσιάζουν συνήθως τα εξής :
- Κοκκίνισμα, ερεθισμό και απολέπιση του δέρματος
- Φαγούρα ανάμεσα στα δάκτυλα, αλλά και στα πέλματα
- Αίσθημα καψίματος και πόνου
- Κακοσμία
- Πληγές/σχισμές ανάμεσα στα δάκτυλα και στα πέλματα ή στις πτέρνες
Κατά τους θερινούς μήνες, ο κίνδυνος να αποκτήσουμε «το πόδι του αθλητή», όπως είναι και αλλιώς γνωστή η συγκεκριμένη μυκητίαση, αυξάνεται ανησυχητικά. Αιτία, αποτελεί συνήθως η επίσκεψη σε πισίνες ή τη θάλασσα (όπου ο πολλαπλασιασμός των μικροοργανισμών ευνοείται χάρη στην υγρασία), και η υπερβολική εφίδρωση.
Διακρίνουμε δύο τύπους μυκητίασης των ποδιών:
– Την οξεία φλεγμονώδη δερματοφυτία, που χαρακτηρίζεται από οξύ φυσαλιδώδες εξάνθημα στα μεσοδακτύλια διαστήματα, με έντονη φαγούρα και πόνο, η οποία συνήθως, αποτελεί συνέχεια μιας χρόνιας κατάστασης με ήπια συμπτώματα.
– Τη χρόνια δερματοφυτία των ποδιών,όπου η κατάσταση χαρακτηρίζεται από πιο ήπια συμπτώματα, με ελαφρύ ερύθημα, κνησμό και απολέπιση.
Η εξέλιξη μιας επιφανειακής μυκητίασης συνδέεται και με άλλους παράγοντες, που την ευνοούν, όπως:
- Έλλειψη μιας σωστής υγιεινής
- Υπέρμετρη εφίδρωση λόγω ορμονολογικών ή άλλων παθήσεων
- Παραμονή σε υγρούς και ζεστούς χώρους, λόγω εργασιακών συνθηκών
- Πιθανή βλάβη του δέρματος από ένα τραυματισμό
- Χρήση ακατάλληλων καλτσών και υποδημάτων
Η ανοσοκαταστολή από χημειοθεραπεία ή τη χρήση κορτικοειδών ή ανοσοκατασταλτικών, ο διαβήτης και οι αγγειακές παθήσεις, μπορούν να επιβαρύνουν την εξάπλωση των μυκητίασης και να κάνουν τη θεραπεία πιο δύσκολη.
Η διάγνωση βασίζεται κυρίως, στο ιστορικό και την κλινική εμφάνιση. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, γίνονται εργαστηριακές εξετάσεις, για τη διάγνωση μυκήτων στα πόδια.
Ο ποδολόγος, θα περιποιηθεί το πόδι, ώστε να απομακρύνει τα νεκρά κύτταρα που εμποδίζουν την θεραπεία να εισχωρήσει, και θα προτείνει την χρήση κατάλληλων αντιμυκητιασικών σκευασμάτων, που θα ανακουφίσουν από τις ενοχλήσεις.
Είναι σημαντικό, να μην θεωρήσουμε ότι η πάθηση έχει υποχωρήσει, μόλις δούμε κάποια βελτίωση, καθώς το πόδι του αθλητή, είναι μια πάθηση επίμονη. Πρέπει να λάβουμε τη θεραπεία για όσο διάστημα κρίνεται αναγκαίο, διαφορετικά οι μύκητες, θα κάνουν ξανά την εμφάνισή τους. Καλό θα ήταν επίσης, να μην αγνοήσουμε τα συμπτώματα, διότι αν η ασθένεια προχωρήσει, μπορεί να προσβάλει τα νύχια (ονυχομυκητίαση), και εκεί τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα.
Είναι λοιπόν σημαντικό, να φροντίσουμε την μυκητίαση από το αρχικό της στάδιο, όταν διαπιστωθούν αλλοιώσεις στα μεσοδακτύλια διαστήματα, και η παρακολούθηση να είναι πιο επιμελής, κυρίως σε άτομα διαβητικά, όπου αυτή η μυκητίαση μπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρές λοιμώξεις, με συχνές υποτροπές.
Η θεραπεία για το “πόδι του αθλητή” βασίζεται, στον σωστό καθαρισμό από τον ποδολόγο, στη χρήση των τοπικών αντιμυκητιασικών σκευασμάτων και τους κανόνες υγιεινής.
Συστήνουμε στον πελάτη μας να ακολουθήσει τα εξής :
- Τακτικό πλύσιμο με ένα αντιμικροβιακό σαπούνι
- Σκούπισμα και καλό στέγνωμα των ποδιών, ιδιαίτερα στα μεσοδακτύλια διαστήματα
- Συχνή αλλαγή πετσέτας, καθημερινή αλλαγή καλτσών, που θα είναι βαμβακερές
- Φροντίδα των παπουτσιών με μια αντιμυκητιασική πούδρα
- να μην περπατάει με γυμνά πόδια στο σπίτι
- να καθαρίζει συχνά τα δάπεδα και τη μπανιέρα, με αντιμικροβιακά απορρυπαντικά
- να απολυμαίνει τον νυχοκόπτη που χρησιμοποιεί
- να μην χρησιμοποιεί κοινές πετσέτες ή παντόφλες με άλλα άτομα του περιβάλλοντός του
- να προτιμάει παπούτσια από δέρμα ή που αερίζονται
- να χρησιμοποιεί ειδικά προϊόντα για την εφίδρωση των ποδιών
Σύμφωνα με μελέτες, οι ασθενείς εμφανίζουν υποτροπές στο «πόδι του αθλητή» ανά 7 έτη κατά μέσο όρο, ενώ το 64% αυτών, υποτροπιάζει σχεδόν 4 φορές τον χρόνο.